Nazwa forum

K_Piskorski

Moderator

Dołączył: 2016-12-02

Liczba postów: 59

Krzysiek 3, niewybuch w kościele [ZAMKNIĘTY I ZABRANY]

[KP175, EXPLORATION FOR LOCATIONS, CHURCH, RED]

Niespodziewanie trafiamy na młodego księdza, który przechadza się po zrujnowanym wnętrzu kościoła. Nienagannie czysty strój i ogolona twarz kapłana wskazują, że dopiero przybył do miasta. Wita się z nami i pokazuje w stronę prezbiterium. Kamieniejemy ze strachu. Przez dach wpadł tu ogromny pocisk artyleryjski, który przeorał posadzkę i wbił się w ziemię u stóp ołtarza. Teraz leży cichy, nieruchomy, złowieszczy.

„Błagam was!” mówi ksiądz. „Chciałbym zacząć znowu odprawiać msze, ale nie mogę wpuszczać do środka ludzi, póki ta rzecz dalej tutaj tkwi…”. Ksiądz prosi, byśmy wynieśli pocisk na gruzowiska za budynkiem. Zapewnia, że skoro Bóg nie dał mu do tej pory wybuchnąć, to nie eksploduje nam w rękach. Nawet jeśli to prawda, przeniesienie niewybuchu nie będzie łatwe. Na oko waży ze sto kilo!

> Zgadzamy się – wierzymy w opatrzność i siłę swoich rąk. Patrz KP176.

> Odmawiamy – Pierwsza zasada dotycząca niewybuchów to omijać je z daleka. Druga i trzecia brzmią tak samo. Uprzejmie ale stanowczo odmawiamy i żegnamy się z księdzem, kontynuując eksplorację. Zostaje sam ze smutnym, zamyślonym wyrazem twarzy.

KP176
Wybierz bohaterów i zsumuj ich Prowess.

> Wynik równy lub większy od 3 – patrz KP177.

> Wynik mniejszy od 3 – patrz KP178.

KP177
Chwyciliśmy razem pocisk i podźwignęliśmy go z krateru. Ksiądz nie odstępował nas na krok, cały czas mamrocząc modlitwy – ale te okazały się zbędne. Choć niewybuch był ciężki jak głaz i ślizgał się w dłoniach, trzymaliśmy go mocno. Ból napiętych ramion i pleców łagodziła tętniąca w skroniach adrenalina. Wynieśliśmy niewybuch na zewnątrz i wsadziliśmy do dziury w ziemi. Młody ksiądz nie posiadał się z radości. Zabrał nas do składziku przy plebanii, gdzie leżało trochę humanitarnych paczek, a potem wręczył jedną z nich w podziękowaniu.

Otrzymujesz 1 żeton Sugar, 1 żeton Canned Food, 1 żeton Water oraz 1 żeton Bandages.

KP178
Chwyciliśmy razem pocisk i wyjęliśmy go z krateru. Ksiądz cały czas stał przy nas, mamrocząc modlitwy. Ruszyliśmy po dziurawej, popękanej posadzce w stronę wyjścia, z każdym krokiem coraz wyraźniej zdając sobie sprawę, że to był błąd. Ramiona i plecy bolą nas wściekle, pocisk wyślizguje się powoli ze spoconych dłoni, ale nie chcemy ryzykować odstawienia go na ziemię. Przyspieszamy. Nagle jedno z nas potyka się i upada. Reszta traci równowagę. Niewybuch uderza z głośnych brzęknięciem o posadzkę i coś budzi się w jego wnętrzu; słyszymy metaliczny zgrzyt. Ksiądz zostaje przy pocisku nie przerywając modłów. My rozbiegamy się w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia.

Eksplozja wstrząsa kościołem aż do fundamentów i ogłusza nas na chwilę. Z góry spadają kawałki sklepienia i dachu. Gryzący w oczy pył przesłania wszystko. Rozwiewa się dopiero po długiej chwili, odkrywając przed naszymi oczyma makabryczny widok. Dwa poszarpane ciała leżą na posadzce kościoła, pod dziurawym dachem. Jedno należało do księdza. Drugie - do jednego z nas. 

Bohater o najniższym Prowess ginie. Jeśli jeden lub więcej bohaterów ma tyle samo punktów, wybierz ofiarę losowo spośród nich. Pomiędzy pozostałych bohaterów rozdziel 2 rany. Każdy otrzymuje też 1 punkt Misery.