Nazwa forum

K_Was

Moderator

Dołączył: 2016-11-30

Liczba postów: 167

Wasia 35, matka [ZAMKNIĘTY I ZABRANY]

KWS197, EXPLORATION UNIWERSALNE

Stała na końcu korytarza niczym zjawa. Burza nieujarzmionych włosów, podarte, zaniedbane ubranie, na każdej nodze inny but. Patrzyła ślepo w jakiś punkt w oddali, nie ruszając się. - Kolejnej biedaczce pomieszało się w głowie – pomyśleliśmy. Podeszliśmy bliżej. Teraz widać było, że po jej policzku płyną łzy, wymywając w brudnej twarzy czyste, białe ścieżki. Jej wzrok w tym momencie przeniósł się na nas. - Właśnie pochowałam ostatnie z moich dzieci – powiedziała do nas. - Miałam ich siedmioro, i żadnego już nie ma. Męża pochowałam zaraz na początku wojny, rodziców do dziś nie odnalazłam. Gdybym wam opisała, jak odeszło każde z moich maleństw, zwariowalibyście. Tak jak ja.
- Czy ma pani jakiś dom? Ma pani dokąd wrócić? - zapytaliśmy. - Odprowadzimy panią.
Najpierw spojrzała na nas tak, jakby nie zrozumiała pytania, jakby się zawiesiła, ale po chwili odparła: - Tak. Mieszkam tu niedaleko, dziękuję za troskę. Pójdę sama. Chcę być sama – odpowiedziała, po czym odwróciła się i ruszyła powoli przed siebie.
Wróciliśmy do swoich zadań, zaczęliśmy przeszukiwać pomieszczenia. Nie minęło 5 minut, kiedy usłyszeliśmy strzał. Wybiegliśmy na ulicę, skąd doszedł nas huk broni. Na środku ulicy leżała ta kobieta - pistolet przyłożony do skroni zrobił swoje. Z okolicznych domów zbiegli się ludzie, jej sąsiedzi. Długo stali nad nią i kiwali głowami...

Misery postaci wzrasta o 1. Kontynuujecie eksplorację.