Nazwa forum

K_Piskorski

Moderator

Dołączył: 2016-12-02

Liczba postów: 59

Krzysiek 2, Czerwony Sierżant [ZAMKNIĘTY I ZABRANY]

[KP098, EXPLORATION FOR LOCATIONS, OLD TOWN]

Weszliśmy do zaułka, gdzie niespodziewanie przywitało nas ciepło i miękkie światło ogniska. Zebrała się tu spora grupa okolicznych mieszkańców. Przystanęliśmy i my, żeby chwilę się ogrzać. 

Ludzie przy ognisku ledwo nas zauważyli. Byli przejęci historią, którą właśnie kończył opowiadać starszy mężczyzna. Coś o jakimś świrze w czerwonej masce, który zarąbał spokojne małżeństwo. Gdy starzec skończył, kolejna osoba opowiedziała, jak podobny człowiek napadł na grupkę kobiet przy ujęciu wody i uciął jednej głowę.

Dowiedzieliśmy się, że nazywali go Czerwony Sierżant – od stopnia widocznego na mundurze oraz czerwonej maski diabła, w której dokonywał morderstw. Podobno był dwumetrowym mężczyzną o potężnej tuszy. Zawsze nosił ze sobą ostrą jak brzytwa maczetę. Zdaliśmy sobie sprawę, że nie warto dalej słuchać! Wokół jest wystarczająco prawdziwych zagrożeń. Szkoda marnować czas na straszenie się bajkami...

Kontynuujemy explorację. Napisz na pustym żetonie KP099 i połóż go pod dwiema górnymi kartami talii „Exploration”.

KP099
Trafiliśmy na mały schron, z którego wiał odór śmierci. Drzwi były porąbane maczetą. W progu leżało zmasakrowane ciało. Ze środka usłyszeliśmy jakiś szelest, więc zajrzeliśmy tam niepewnie. Jeden z mieszkańców żył jeszcze, choć miał na czole paskudną, głęboką ranę. Pomogliśmy mu i dopytaliśmy co się stało. Spojrzał na nas półprzytomnym wzrokiem i powiedział, że przyszedł tu Czerwony Sierżant.

Poczuliśmy dreszcz. Ale może to były tylko rojenia umierającego?

Napisz na pustym żetonie KP101 i połóż go pod górną kartą talii Night Raids.

> Ignorujemy sprawę – pomagamy rannemu ile się da i kontynuujemy eksplorację.

> Przeprowadzamy śledztwo – musisz zakończyć eksplorację, patrz KP100.

KP100
Zbadaliśmy ślady w schronie i poświęciliśmy wiele czasu, wypytując okolicznych mieszkańców o Czerwonego Sierżanta. Ku naszemu przerażeniu, odkryliśmy świadków kolejnych ataków. Sierżant terroryzował cywilów od tygodni. Wojsko, ani rebelianci nie chcieli pomóc - byli pewni, że to miejska legenda… 

W końcu łańcuch świadków doprowadził nas do starszej, wygłodzonej kobiety. Ku naszemu zaskoczeniu stwierdziła, że domyśla się, kim jest Czerwony Sierżant. Przed wojną pracowała w szkole średniej i pamięta ogromnego, ociężałego umysłowo ucznia. Nauczyciele i uczniowie kpili z niego bezlitośnie. Wreszcie uczeń porzucił szkołę i wstąpił do paramilitarnej bokówki. Nauczycielka podała nam imię chłopaka oraz przezwiska, którymi obrzucano go w szkole – a potem się pożegnaliśmy. 

Napisz na pustym żetonie „Wiedza o Czerwonym Sierżancie” i połóż go przy dowolnej z postaci.

KP101
Łomot do drzwi!

Wystarczy jeden rzut oka na zewnątrz, a serca podchodzą nam do gardeł. Na progu stoi dwumetrowe monstrum w wojskowych ciuchach, z maską czerwonego diabła na twarzy, maczetą w dłoni i karabinem na ramieniu.

Odwiedził nas Czerwony Sierżant! Próbujemy zapierać drzwi, ale ostra maczeta i potężne uderzenia mężczyzny szybko je otwierają. Cofamy się w głąb schronu, przygotowując do walki o życie…

Jeśli któraś z postaci ma żeton „Wiedza o Czerwonym Sierżancie”, możesz przejść do KP102. W przeciwnym wypadku wyciągnij żeton przeciwnika. Rozpoczyna się walka (patrz – karta Combat). Walczycie z Czerwonym Sierżantem, uzbrojonym w karabin szturmowy. Nie możecie uciec.

Kiedy Czerwony Sierżant zostanie pokonany, mimo ran podnosi się z wściekłym rykiem i atakuje ponownie. Musicie pokonać go drugi raz! Dopiero wtedy patrz KP103.

KP102
Najpierw jedno z nas woła mężczyznę po imieniu. Potem dołącza się reszta, obrzucając go szkolnymi wyzwiskami. Jest zdezorientowany. Nie widzimy jego twarzy, ale jesteśmy pewni, że się przestraszył. Natychmiast atakujemy ze wszystkich stron, rąbiąc bez litości wszystkim, co mamy pod ręką. Czerwony Sierżant próbuje się bronić, ale w końcu pada pod naszymi ciosami.

Przydziel jednemu z bohaterów jedną ranę. Patrz KP103.

KP103
Dyszymy zakrwawieni i zmęczeni walką. Przy ciele Czerwonego Sierżanta znajdujemy maczetę, karabin szturmowy, dwie sztuki amunicji, a także mały dziennik. Ostatni wpis brzmi:

„Myślałem, że bomby wytępią wszystkie świnie. Ale w mieście ciągle ich pełno. Dzisiaj przeszukiwałem rudery na południu. Znalazłem legowisko. Kwiczenie było niemal zabawne. Po powrocie do bazy bolała mnie ręka – chyba coś naderwałem. Jestem zmęczony, ale nie zrezygnuję. Miasto musi być czyste. W końcu znikną stąd ostatnie śmierdzące świnie. A wtedy będzie wreszcie spokój i cisza.”.

Wojna wyzwala w niektórych to, co normalnie pozostałoby ukryte. Odrzucamy dziennik i chowamy trupa w dyskretnym miejscu. Świadomość, że nikt więcej nie ucierpi z ręki psychopaty, sprawia, że czujemy się trochę lepiej.

Misery wszystkich bohaterów spada o 1.

---